۱۳۹۵ شهریور ۱, دوشنبه

ثلاثی شرارت!



بررسی اهداف پشت پرده انتشار فایل صوتی آیت الله منتظری!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(مصاحبه ام با یکی از خبرگزاری های داخلی در خصوص دلائل انتشار فایل صوتی آیت الله منتظری که به «دلائلی» منتشر نشد!)


پرسش:
با توجه به جنجالی که اخیراً و بعد از انتشار فایل صوتی آیت الله منتظری در رسانه ها و محافل سیاسی بر سر اعدام اعضاء گروهک منافقین ایجاد شد ممنون خواهم شد تا قبل از هر چیز بفرمائید اصولاً تاریخچه فعالیت منافقین در ایران چه بود که نهایتاً به اعدام برخی از اعضاء این گروهک در سال ۶۷ منجر شد؟

پاسخ:
ببینید من شخصاً و بیرون از داوری پیرامون روائی یا ناروائی اعدام منافقین در ۶۷ بر این باورم فرجام سازمان موسوم به «مجاهدین خلق ایران» بصورتی اجتناب ناپذیر محتوم به همینی بود و هست که طی ۴۰ سال گذشته اتفاق افتاد و سازمان تحت هر شرایطی در روند تحولات سیاسی ایران گریزی از آن رادیکالیزم مسلحانه که منجر به حضیص خیانت و غلتیدن در آغوش دشمن شود، نداشت.
ماجرای فرماندهی نیروهای فرانسه آزاد توسط مارشال دوگل در خلال جنگ جهانی دوم قرینه ای معکوس از روند طی شده در سیر تحولات مبتلابه سازمان تحت امر مسعود رجوی است با این تفاوت که وقتی ارتش متفقین به فرماندهی ایالات متحده با پیاده کردن نیرو در خلیج نُرماندی وارد عملیات علیه هیتلر در خاک فرانسه شد هر چند متفقین به دوگل بی وقعی کردند و بدون مشارکت دادن دوگل عملیات نُرماندی را استارت زدند اما دوگل نیز تا آن اندازه هوشمندی داشت که راساً و بمنظور آزاد سازی کشورش از اشغال ارتش نازی بصورت مستقل و به استعداد قوای نظامی تحت امرش هم زمان با عملیات نورماندی و مستقل از متفقین وارد نبرد سرنوشت ساز با نازی ها شد و همین امر منجر به آن شد تا در فردای آزادی فرانسه و شکست ارتش آلمان دوگل و نیروهای تحت امرش در پروژه آزادی فرانسه نه تنها در مقابل متفقین احساس غبن نکنند بلکه بدلیل مشارکت داشتن در عملیات نظامی منجر به آزادی فرانسه در فردای آن عملیات و بعد از ورود ظفرمندانه شان به پاریس دوگل و قوای تحت امر دوگل در اوج اعتماد بنفس تا آن اندازه برخوردار از محبوبیت نزد فرانسوی ها شده بودند تا متاثر از همان اعتماد بنفس و محبوبیت، دوگل بتواند قدرتمندانه و به عنوان «قهرمان ملی» ریاست دولت موقت جمهوری فرانسه را عهده دار شود.
چیزی که در طالع نحس گروهک رجوی معکوس واقع شد و همین امر این گروهک و فرجامش را محتوم به جنایت و خیانت کرد.
واقعیت تاریخی موید آن است که انقلاب اسلامی ایران در بهمن ماه ۵۷ پیروزی خود بر سلطنت پهلوی را بدون اتکا و اتصال به سازمان مزبور و سازمان ها و گروهک های مشابه محقق کرد و امام در مقام رهبر بلامنازع انقلاب اسلامی تا آن اندازه برخوردار از کاریزما و نفوذ و محبوبیت نزد توده ها و حاملان انقلاب اسلامی بود تا بتواند و توانست انقلاب اسلامی را بدون کمترین اتکال یا نیازی به سازمان ها و دسته جات و گروه های سیاسی و چریکی مخالف رژیم از منتهی الیه جبهه ملی تا حزب توده و چریک ها فدائی تا سازمان مجاهدین مستقلاً تکفل کرده و با موفقیت به تفوق برساند.
این در حالی است که گروه های مزبور هر کدام به استعداد عقبه سیاسی و مبارزاتی خود علیه رژیم پهلوی داعیه پیش کسوتی در امر مبارزه با حکومت را داشتند اما واقع آن است از نیمه دوم دهه ۵۰ و بعد از ماجرای سیاهکل و متعاقب تسویه های رویزیونیسمی درون سازمانی گروهک منافقین و بازداشت و اسارات تتمه رهبران آن توسط ساواک عملاً تمامی فعالیت های مبارزاتی ضد رژیم سرکوب و اعضا آن سازمان ها یا مجبور به گریز از کشور شده بودند و یا در اسارت و چنگال رژیم در زندان ها بودند و یا تن به سازش و همکاری با حکومت داده بودند.
به همین دلیل بود که در فردای استارت انقلاب اسلامی در دی ماه ۵۶ تا نماز عید فطر قیطریه در۵۷ ابتکار عمل بصورت انحصاری در اختیار امام و نیروهای مذهبی تحت بیعت امام بود و سازمان های مزبور در بازه زمانی مذکور نه تنها در پروسه انقلاب اسلامی مشارکت نداشتند بلکه غالبا با تحلیل های انتزاعی و نگاه های ذهنی گرایانه و از منتهی الیه تراوشات ماتریالیست مارکسیستی و دیالکتیک هگلی ، انقلاب اسلامی و خمینی انقلاب اسلامی را یک حرکت خرده بورژوازی کمپرادور تفسیر می کردند که محکوم به فنا است و در تحلیل نهائی فرجام هر خیزشی را بدون حضور خود منجر به همگرائی و هم آغوشی اجتناب ناپذیر با حکومت وقت، تفسیر و معنا می کردند. تنها بعد از مراسم میلیونی نماز عید فطر ۵۷ بود که این سازمان ها و گروها و دستجات سیاسی متحیرانه بقول آمریکائی ها مجبور شدند بابت آن واقعیت پیش رو «کله خود را بخاراندند» و از آن تاریخ به بعد بود که شاهد بلند شدن علم و کُتل و پلاکارد و آرم و نشان سازمان های مزبور بویژه خودنمائی سازمان مجاهدین در تظاهرات مردمی ماه های منتهی به ۲۲ بهمن ۵۷ شدیم.
الحاقی که فاقد اصالت بود و امام توانست بدون نیاز و همراهی با آن گروه ها، انقلابش را با موفقیت به پیروزی برساند.
علی ایحال همین پس افتادگی سازمان های مزبور از روند تحولات انقلاب اسلامی منجر به آن شد تا در فردای پیروزی انقلاب اولاْ امام و دیگر رهبران انقلاب اسلامی جز توده های مردم خود را به هیچ گروه و سازمان سیاسی مدیون ندانند و هم چنان که همان پس افتادگی نیز عاملی شد تا سازمان های مزبور علی رغم ادعای پیس کسوتی شان در امر مبارزه با سلطنت پهلوی اما بدلیل عدم حضورشان در پروسه انقلاب اسلامی انرژی سیاسی و مبارزاتی شان دست نخورده و تخلیه نشده باقی بماند تا بصورت تبعی آن انرژی مبدل به یک اینرسی خطرناک و ماجراجویانه شود که شد!
در این میان سهم «مجاهدین خلق» برجسته تر بود و از سوئی به اعتبار پیشتازی اش در سالهای قبل از ۵۵ و از سوئی بدلیل غیبت اش در پروژه انقلاب اسلامی و بی وقعی امام به ایشان در فراز و فرودهای انقلاب اسلامی در بازه ۵۶ تا ۵۷ سازمان مزبور از حیث ذهنی و روانی مبدل به انرژی انباشته و تخلیه نشده ای شده بود که برخلاف دوگل نتوانسته بود با بودن در مسیر پیروزی انقلاب اسلامی ضمن تخلیه انرژی های انقلابی خود اعتماد بنفس لازم و بالتبع سهم خواهی استحقاقی و مشروعی را از انقلاب و رهبری عالیه انقلاب مطالبه کند. همین اینرسی تخریبگر در کنار همان انرژی تخلیه نشده بصورت تبعی سازمان مزبور را به در پیش گرفتن برخورد و تقابل با انقلاب اسلامی محکوم می کرد تا از آن طریق آدرنالین انباشته و تخلیه نشده ناشی از بی عملی شان در پروسه انقلاب را از طریق اسلحه و توسل به اسلحه «خشونت درمانی» کنند!
یعنی سازمان چاره دیگری برای تخلیه انرژی انباشته شده و معطل مانده اش در پروژه انقلاب اسلامی نداشت و تفنگ و ماجراجوئی و توهم انقلابیگری سرنوشت اجتناب ناپذیر این گروهک بود که نهایتاً و بصورت قابل فهم نیز سر از هم آغوشی با صدام و وهابیون ریاض و تکفیریون داعش درآورد.
این در حالی بود که علی رغم بی نیازی و مدیون نبودن امام به سازمان مزبور، باز هم امام با ایشان برخورد آغوش گشایانه کرد و در فردای پیروزی انقلاب از حضور دمکراتیک ایشان در طی مدارج حکومت استقبال کرد و این حضور را تنها مشروط به تحویل دادن تسلیحات نظامی شان کرد. علی رغم این سازمان مزبور نه تنها از تحویل اسلحه استنکاف ورزید بلکه با پر روئی نه تنها رفراندوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران را رسماً تحریم کرد در یک پر روئی بیشتر مسعود رجوی را برای شرکت در نخستین انتخابات ریاست جمهوری ایران به عنوان نامزد معرفی کرد تا مثلا بعد از پیروزی در انتخابات، رئیس جمهور کشوری شود که قرار است مجری قانون اساسی اش باشد در حالی که اساساً قانون اساسی اش را قبول ندارد!
هر چند در همان انتخابات نیز آرائی که بنام رجوی در صندوق ها ریخته شده بود نیز شمارش و اعلام شد که قلت اش اسباب مسرت مردم شد.
علی ایحال این آغاز ماجراجوئی های مشتی جوان هیجان زده و قدرت طلب شد که با مشی تروریستی و خشونت طلب شان هزینه های بسیار سنگینی را در دوسیه انقلاب اسلامی بنام خود ثبت کردند و نهایتاْ نیز با پیوست خائنانه شان به صدام فرجام خود را بصورت طبیعی به اعدام های ۷۶ منتهی کردند و همین جا نیز اجازه دهید بر این واقعیت نیز اذعان کنم که مطمئن باشید علی رغم گذشت بیش از ۲۰ سال از ماجرای اعدام های ۶۷ اگر همین امروز هم، روائی یا ناروائی اعدام های ۶۷ را در ایران به یک رفراندوم ملی بگذارند بدون تردید آرای بیش از ۷۰ درصد ایرانیان روائی آن اعدام ها خواهد بود و این بازگشت به این واقعیت دارد که «خیانت» آن هم از نوع پیوستن به ارتش کشوری که در حال جنگی تمام عیار با شما می باشد نزد همه ملت ها تا آن درجه قبیح و شنیع محسوب می شود که «اعدام» چنان خائنانی اعم از «سمپات تا کادر» نزد همه فرهنگ ها و ملت ها و ملیت ها جائز و لازم انگاشته می شود.
بر همین اساس است که در همان «فرانسه دوگل» در فردای پایان جنگ جهانی دوم، فرانسویان با هم وطنان خائن و همکاری کننده با ارتش نازی در سال های اشغال کشورشان همان کاری را کردند که در ایران با خائنین همکاری کننده با صدام کردند و اگر در ایران ۲ یا ۳ هزار نفر از ایشان را در ۶۷ و بعد از اصرارشان بر بودن بر سر موضع اعدام کردند فرانسویان در فرانسه بعد از جنگ بالغ بر ۳۵ هزار نفر از هم وطنان خائن و پیوسته به ارتش هیتلر را محاکمه صحرائی و اعدام کردند.
(توضیحات بیشتر را در مقاله «سانتی مانتالیسم مهوع» ببینید)

پرسش:
ضمن تشکر بابت پاسخ مشروح تان ممنون می شوم اکنون بفرمائید به نظر شما چه عامل یا انگیزه ای سبب شد تا فایل صوتی آیت الله منتظری که مشتمل بر اعتراض ایشان به اعدام منافقین است اینک و بعد از ۲۰ سال توسط بیت ایشان و در این مقطع منتشر شود خصوصا در موقعیتی که شاهد بودیم در همین مقطع منافقین در تحرکی جدید در فرانسه موفق شدند از طریق علنی شدن حمایت دولت ریاض از ایشان، ابراز وجودی مجدد نمایند؟

پاسخ:
برای پاسخ به این سوال قبل از هر چیز اجازه دهید به این واقعیت اذعان کنم که فایل صوتی مزبور از نظر محتوا برخوردار از هیچ نکته یا اطلاعات جدیدی نبود و اظهارات آقای منتظری در این فایل کم و بیش در خاطرات مکتوب ایشان نیز با همین فورمت پیش تر و بیش تر آمده بود اما هر چند از نظر شکلی فحوای کلام آقای منتظری در این فایل تفاوتی با اظهارات قبلی ایشان نداشت اما از جهتی دیگر انتشار این فایل حائز کمال اهمیت و برخوردار از معنائی خاص و با اهدافی پنهان بود.
برای فهم چیستی آن معنا و اهداف پنهان ابتدا باید توجه شما را به مقدماتی جلب نمایم.
ببینید واقعیت آن است که در دنیای سیاست بعضاً برای فهم و تحلیل یک رویداد لزوماً نباید دید چه کسی، چی می گه! گاهی می توان از سکوت و حرف نزدن های کسی یا کسانی نیز به تحلیل رسید!
کس یا کسانی که همواره اصرار داشته و دارند تا خود را مقرب ترین و همراه ترین افراد به «امام» معرفی کنند اما برخلاف انتظار در ماجرای انتشار فایل مزبور، سنسورهای مدافعه ایشان از امام کمترین واکنشی از خود نشان نداد!
اگر بتوانیم به چرائی این سکوت تفطن یابیم در آن صورت شاید بهتر بتوانیم از چیستی انگیزه نشر دهندگان آن فایل نیز رمزگشائی کنیم.
علی ایحال شخصاً بر این باورم چرائی انتشار فایل اظهارات آیت الله منتظری را باید از بطن یک ثلاثی در حد فاصل «بی بی سی چی» ها و «ملی ـ مذهبی چی» ها و «هاشمی چی» ها معنایابی کرد.
برای توضیح این ثلاثی ابتدا اجازه دهید یک مقدمه خدمت تان معروض دارم.
شخصاً و در دی ماه ۹۳ دست به انتشار مقاله ای تحت عنوان «کاسترو تراپی» زدم که طی آن با توجه به کمین مشهودی که از فردای عمل جراحی پروستات آیت الله خامنه ای توسط اغیار قابل مشاهده شده بود و چشم داشت توام با دسیسه همان اغیار به کرسی رهبری سوم در جمهوری اسلامی پیشنهاد دادم تا بمنظور ناکام گذاردن رقابت های زیر پوستی و جایگیری ها و یارگیری های سیاسی دارندگان چشم طمع به خلعت رهبری، پایوران جمهوری اسلامی به شیوه «فیدل کاسترو» عمل کرده و آیت الله خامنه ای در بزنگاهی که خود مناسب تشخیص می دهند ضمن کنار کشیدن از مسئولیت محوله از خبرگان بخواهند تا رهبر جایگزین را انتخاب نمایند.
حُسن چنین اقدامی آن خواهد بود که اولاً پروسه اجتناب ناپذیر جلوس رهبری سوم بهداشتی تر طی خواهد شد و بدین وسیله آیت الله خامنه ای می توانند حاذقانه خود نیز در انتخاب «جایگزین خود» با خبرگان تشریک مساعی کرده و مانع از دوران فترت بعد از خود شوند و هم زمان در عین حالی که رهبر جایگزین را از حُسن رایزنی و مشاورت با خود برخوردار می کنند متقابلاً تمامی ترفندها و دسائسی که اغیار برای فردای نبود آیت الله و یابش جایگزین ایشان تمهید و دور خیز کرده اند را خنثی خواهند کرد. همان هائی که به همین منظور در انتخابات خبرگان اخیر همه جور گربه رقصانی کردند!
(نگاه کنید به مقاله کاسترو تراپی)
من حیث المجموع مقاله «کاستروتراپی» با چنان مختصات و محتوائی در زمستان ۹۳ منتشر شد و علی الظاهر بازتاب خاصی نیز در ایران پیدا نکرد تا اینکه در ۱۳ مرداد ۹۵ و پنج ماه بعد از آنکه «حجت الاسلام سید ابراهیم رئیسی» متعاقب فوت آیت الله واعظ طبسی از جانب آیت الله خامنه ای به سمت تولیت آستان قدس رضوی در خراسان منصوب شد در این مقطع سایت اینترنتی تلویزیون فارسی زبان BBC ذیل مقاله ای به امضای «مرتضی کاظمیان» یکی از اعضاء منسوب به گروه «ملی ـ مذهبی» ها مقاله ای را تحت عنوان «ابراهیم رییسی؛ در فهرست نامزدهای رهبری» منتشر کرد که نویسنده ذیل این مقاله با توسل به قرائن و شواهدی مدعی شد که ظاهراْ قوه عاقله نظام در ایران پیش دستی کرده و از هم اکنون تولیت جدید آستان قدس را به عنوان رهبر سوم در ایران «آب نمک خوابی» کرده است! (*)
همین جا و در پرانتز اجازه دهید متذکر این واقعیت تلخ باشم که از فردای درگذشت مرحوم عزت الله سحابی که نقش شیخوخیت و مهتری در میانه ملی ـ مذهبی ها را عهده داری می کرد و بشدت فردی اخلاقی و اصولگرا بود و به همین اعتبار قائل به حفظ فاصله با اغیار و مقید به پاکدستی و سیاست ورزی مصلحانه در «داخل کشور» بودند متاسفانه الباقی اعضا وابسته به ملی ـ مذهبی ها از فردای فوت مرحوم سحابی ضمن کوچیدن به خارج از کشور و استقرار در اروپا در یک وحدت آرمانی با تلویزیون فارسی زبان وزارت خارجه انگلستان (BBC) این شبه رسانه را به تریبون و دپوی خبری خود مًبدل کردند و ظاهراً وزارت خارجه انگلستان نیز به استقبال ایشان آمده و به سخاوت و تکرر و تعدد و تناوب اعضا این گروه را از خدمات سمعی ـ بصری رسانه تحت امر خود برخوردار می نماید.
علی ایحال ظاهرا مقاله مرتضی کاظمیان قطعه نخست از پازلی بود که در ادامه قرار بود در جوار دیگر قطعات این پازل بنشیند و به همین منظور و به اعتبار مناسبات قدیمی و حسنه ملی ـ مذهبی ها با بیت آیت الله منتظری استبعادی ندارد که ملی ـ مذهبی ها با اطلاع قبلی از وجود چنین فایلی در بیت آیت الله منتظری و با توجه به اطلاع شان از این نکته که فایل مزبور در کنار اظهارات آیت الله منتظری مشتمل بر اظهارات اعضاء کمیته محاکمه محکومین ۶۷ از جمله «حجت الاسلام رئیسی» نیز می باشد با این تحلیل که با انتشار فایل مزبور می توانند در صورت صحت گمانه خود دال بر جانشینی رئیسی برای آیت الله خامنه ای عملاً و از طریق انتشار آن فایل گزینه مزبور را از طریق بولد کردن نقش ایشان در ماجرای اعدام های ۶۷ در نطفه بسوزانند!
ظاهرا طراحی عملیات مزبور در BBC انجام گرفته و به همین دلیل نیز بود که تنها با فاصله شش روز بعد از انتشار مقاله کاظمیان در سایت BBC ناغافل (!) فایل صوتی آیت الله منتظری نیز در ۱۹ مرداد توسط فرزند آیت الله منتظری بر روی صفحات دنیای مجازی قرار می گیرد و فردای آن نیز (۲۰ مرداد ۹۵) تلویزین فارسی زبان BBC با تهیه ویژه برنامه ای به همین منظور یکی از مجریان خود (فرناز قاضی زاده) را که فاقد کمترین آگاهی از رموز و غموض و ظرائف و لواحق پشت پرده دنیای سیاست است جلوی دوربین می فرستد تا ضمن روخوانی از متنی از پیش تهیه شده بر روی دستگاه تله پرامت با معرفی تفکیکی و دقیق اعضاء کمیته محاکمه دادگاه های ۶۷ به «ابراهیم رئیسی» که برسد محیلانه ادعای «مرتضی کاظمیان» را به عنوان «گفته می شود رئیسی جایگزین محتمل آیت الله خامنه ای است»! را بار دیگر و این بار در «تلویزیون متبوعه» گمانه خود و گمانه سوزی خودشان را در تیراژی میلیونی آنتن داده باشند تا از این طریق قطعه نهائی پازل خود را در جای خود قرار داده و ادامه، ماجرا را «ضلع سوم» و از داخل کشور مدیریت و بهره برداری کنند. (**)
اما در مجموع این که «گمانه BBC» درست باشد و این که «این گمانه سوزی» محقق شده باشد چندان قابل احصاء نیست خصوصاً آنکه طراحان پروژه بر فرض صحت «گمانه خود» ظاهراً تصور کرده اند چنانچه بتوانند «گمانه مفروض» را متهم به مشارکت در اعدام های ۶۷ کنند مراد حاصل می شود و فرد مزبور قهراً مًبدل به مهره سوخته خواهد شد.
چنین فرضی تا حدود زیادی دال بر دور افتادگی و ناآشنائی طراحان پروژه فوق با گرانش ها و گرایش های مطمح نظر در یک رهبر قابل وثوق در فقه شیعه و نزد فحول فقهای شیعه است.
از جمله صدای منسوب به رئیسی یا نیری در فایل مزبور که ظاهراً طراحان پروژه از آن تلقی نقطه طلائی آسیب رساننده در پروژه مزبور را داشته اند دست بر قضاء برای طرف مقابل نقطه قوت محسوب می شود.
این که در انتهای فایل مزبور «رئیسی یا نیری» خطاب به آیت الله منتظری اظهار می دارد که:
«ما از ایشان (منافقین) می خواهیم تنها بنویسند علی رغم آنکه با جمهوری اسلامی مخالفیم اما با مشی و نبرد مسلحانه سازمان علیه جمهوری اسلامی نیز مخالفیم و در آن صورت ایشان را معاف از حکم اعدام می کنیم»

چنین سندی و چنان اظهارتی دال بر همان معدلتی است که در خلال مبارز طلبی جورج بوش در آغاز اعلام نبرد جهانی اش با تروریسم بین المللی از جانب جمهوری اسلامی و قرینه راهکار اعدام های ۶۷ توسط آیت الله خامنه ای مطرح شد.
وقتی جورج بوش در فردای عملیات تروریستی ۱۱ سپتامبر خیره سرانه خطاب به دنیا گفت: «تصمیم خود را بگیرید. در مبارزه با تروریست یا با مائید یا با تروریست ها» و آیت الله خامنه ای نیز با شفافیت به ایشان پاسخ داد: «ما نه با شمائیم نه با تروریست ها» منطق چنین پاسخی قرینه همان چیزی است که قاضیان دادگاه های ۶۷ از اعضاء گروهک تروریستی مطالبه می کردند. خصوصاً آنکه باید به این نکته توجه داشت اعدامی ها ۶۷ در مظان اتهام نبودند بلکه مسجلاْ به اعتبار پیوند سازمانی شان با گروهک رجوی و اتحاد سازمانی شان با ارتش صدام منجزاً «مجرم» محسوب می شدند مگر آنکه با استفاده از فرصت برائتی که دادگاه در اختیارشان می گذاشت از سازمان و مشی تروریستی و خائنانه آن تبری می جوئیدند.

(بخشی از این مصاحبه «مصلحت اندیشانه» حذف شده است)

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

* ـ ابراهیم رییسی؛ در فهرست نامزدهای رهبری ـ BBC (اینجا)
** ـ گزارش تفکیکی BBC از فایل صوتی منتظری (اینجا)


۱ نظر:

ناشناس گفت...

سكوت مي كنه كه اگر چيزي بگه بايد بگه اون موقع چه مي كرده و تازه فيلمهايش هست كه در بر كناري منتظري اصلا سكوت نكرده بود.